The Covid Files [GR]

Τα φωτογραφικά κολλάζ του Κωνσταντίνου Μαρκογιάννη, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του lockdown της πανδημίας του Covid-19, δεν αποτελούν ακριβώς την πιστή μετάφραση μιας συνεχιζόμενης υγειονομικής κρίσης, ούτε ένα σύνολο συμβατικών μηχανισμών καταγραφής και τεκμηρίωσης: κυμαίνονται και λειτουργούν διαρκώς σε μία ενδιάμεση κατάσταση που αντανακλά τις μετασχηματιστικές λειτουργίες του συλλογικού ψυχισμού.

Τα απόκοσμα αυτά πορτραίτα υφίστανται σε μία κατάσταση τραυματικής χωρικής αγωνίας και μέσα σε όρια που καταρρέουν, συγχωνεύοντας το υποκείμενο και τον εκάστοτε χώρο του: τα περισσότερα από τα θραύσματά τους συνυπάρχουν σε ένα σκοτεινό, πολυεπίπεδο προσωπείο εκφράζοντας ένα είδος επεμβατικής διαδικασίας που παρατηρείται κάποιες φορές σε καλλιτεχνικά έργα ανθρώπων με ψυχική αστάθεια.

Οι πολύπλευρες αυτές φυσιογνωμίες φαίνεται να λειτουργούν ως νοσταλγικές μηχανές, ως μία μορφή μηχανικού bricolage: μέσα από ένα μείγμα υπολειμμάτων και αποσυναρμολογημένων μερών, επιλέγονται συγκεκριμένα εξαρτήματα προκειμένου να εκτελέσουν έναν νέο, συγκεκριμένο χειρισμό εντοπισμού και μετάφρασης, ανεξαρτήτως της αρχικής τους χρησιμότητας και σκοπού. Έτσι, ο καλλιτέχνης μετατρέπεται σε μυθοπλάστη αφηγημάτων δημιουργώντας μια αφύσικη οπτική και ψυχολογική ένταση, η οποία αποτελεί την πραγματική έκφραση της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης του Covid-19.

–Κείμενο του Σπυρίδων Καπρίνη